Getijden

Voeten in het zand, handen schrapen in aarde, die kleeft en nooit beklijft. Ver weg van warmte verstoten, geen plek om thuis te komen, Want er is simpelweg geen huis. Laat de verdwaasden terugkeren, naar haarden en behang, bedden om te borgen, de moestuin die woekert van geluk, en de morgenstond om op te staan, het is tijd om tij te keren voor vrede.