Gaan slapen, ik wring me tussen het tikken van de klok, voordat ik wegzink in het naar-bed-gaan-en-weer-opstaan.
In deze minuten strijk ik gedachten en gevoelens glad. Zoekend, verheugend, verlangend, soms bevlekt en open. Als de etmalen slaan, sla ik niet terug en laat de herinnering passeren van; geliefden, gedachtes en mijn geweten. En dan af en toe , is het daar. De laatste seconde is er niets en laat ik me eindelijk dragen in het ‘waarnaar’ ik zocht.