In mijn eerste schoolagenda schreef ik al gedichten. Nu waait het soms in mijn kop, kriebelt mijn bloed, dan klinkt er een stem, komen er letters die weer woorden vormen en schrijf ik mijn "hersenkreukels” glad. Vind ik onderweg wijsdieren, ontstaat er rijmelarij, zie ik het ongeziene.
Mag ik meer vasthouden dan alleen je jasje? Je wimpers omranden je ziel zo mooi.
Dit ben ik over een leven met MS
Reiziger, strijk neer in dromen, passerende gedachten.
Laat je omarmen...
Friet
Het helwitte licht van de T-balk trekt mij aan als een baken, samen met de motten in de zwarte nacht. Ik stap binnen en de deurbel rinkelt.
Lees verderHuisnummer 47
Ik hoor de magnetron pingelen. De melk is warm. Jouw huisnummer 47 staat voor de geur van koffie. ‘Wel verdomme!’. ‘Gaat het?’ zeg ik.
Lees verderLievelingsslippers
Het leven is van alles: curieus, fragiel, waarachtig en onvoorspelbaar. Het kan knellen , of voelt als het dragen van je lievelingsslippers.
Lees verderKleretekst
Mensen hollen af en aan in de stationshal. Nog een halfuur om te overbruggen. Ik schuif mijn koffie tegen het raam aan en klim op de kruk.
Lees verderHolbewoner
Het verweerde bankje lonkt. Ik stal mijn fiets er naast. Dit is mijn favoriete plek in Oud-Zuilen.
Lees verderBehouden vaart
Het is een hoopje ineengedoken mens, mijn moeder. Ze lijkt nog kleiner vandaag, dan ze al is.
Lees verderGekleurd kijken
Groen draagt mijn derriere in het gras. Opgestaan in bruine modder.
Lees verderDwarrelen
Er dwarrelt een stukje gedachten over de weg. Onder de heg, in het natte beton en het stromende water.
Lees verderReflex
Boterhammen besmeerd met chocopasta, pinkringen aan-of uit? Neuronen knetteren, gedachtenflarden raken traanbuizen en hart-issues.
Lees verderBarsten
Laat die crèmes lekker barsten.
Lees verder