In het tuintje van de slager,
zit Rozien, de zwarte poes.
Ze is het tegengestelde van mager,
maar ze is een lieve snoes.
Jarenlang is haar stekkie,
half in de zon achter het hekkie.
’S avonds neust ze graag eens binnen,
dan verzet ze zo hard zinnen.
Van iedereen krijgt ze wel wat,
het eten wordt ze nooit eens zat.
Toen mijn oudtante overleed liet zij mij een agenda na vol verzen. Over het leven van alledag.
Hilda (Hielke van Bockel) werd 90 jaar.