Ondekte verhalen

Een zachte zon kabbelt de middag weg. Een bruidspaar passeert hobbelend de Utrechtse keien.

Een overheersende stilte.Het lijkt of de wereld is uitgezet.

We treffen elkaar in de volkswijk Zuilen, aan een plein voor de oude school.

De straatkrantenverkoper, een thuisloze waarvoor liefde niet meer bestaat. De meeste van zijn kranten heeft hij in een plastic tas opgeborgen.Vandaag is hopelijk weer een dag met minder zorgen.

Ode aan mijn tuinhuis, een droom die uitkwam en mij weer verliet.

Over een paar dagen is het Kerst. Mijn vingers strelen de toetsen. ‘Ben jij de pianiste vraagt een gast? Ik glimlach, ‘Nee’, zeg ik opgetogen.

              Er dendert een bus langs. Ik ruik de benzinedamp van de knalrode scooter. Ik houd van de stad. Van de metalen snuisterijen van de Oosterse bazaarwinkel en het oranje van de bloemslingers.